W domowym zaciszu
W ciągu zaledwie jednego wieczoru policjanci zatrzymali dwóch mężczyzn. To co ich łączy to stosowanie przemocy fizycznej i psychicznej wobec najbliższych im osób. Dramaty trwające długimi miesiącami mogą znaleźć wreszcie swój finał.
Policjanci z komisariatu 1 i 5, w ciągu jednego wieczoru zatrzymali dwóch mężczyzn. Obaj byli sprawcami przemocy domowej. Od dłuższego czasu znęcali się fizycznie i psychicznie nad swoimi żonami. Obaj panowie trafili do policyjnego aresztu, a dramaty w ich rodzinach mogą znaleźć wreszcie swój finał, zależy to jednak w dużej mierze od samych pokrzywdzonych kobiet. Muszą one swoją dalszą postawą zdecydowanie przeciwstawić się przemocy z ich strony. Kobiety często same obwiniają się za sytuację w domu, starają się tłumaczyć zachowanie sprawcy, kryją go, a złożone wnioski o ściganie – wycofują. Za znęcanie i groźby karalne "domowi oprawcy" mogą spędzić nawet 5 lat za kratkami.
Przemoc to naruszanie nietykalności osobistej, stosowanie kar cielesnych, zadawanie cierpień psychicznych, wszelkie formy poniżania. To także niewywiązywanie się z opieki, która ma konsekwencje dla zdrowia fizycznego lub psychicznego. Przemocą jest także celowe zaniechanie działań, które mogłyby zapobiec krzywdzie.
Jak rozpoznać przemoc?
Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych, niezapewnienie jedzenie, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa.
Przemoc fizyczna – to celowe uszkodzenia ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
Przemoc seksualna – to angażowanie w aktywność seksualną bez zgody i/lub świadomości osoby angażowanej. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie, współżycie) oraz do zachowań bez kontaktu fizycznego (pokazywanie materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc ta może być jednorazowym incydentem lub powtarzać się przez dłuższy czas.
Przemoc emocjonalna – to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie, wciągnie w konflikt, manipulowanie, wymagania i oczekiwania, którym druga osoba nie jest w stanie sprostać.
Szczególną grupą osób dotkniętych przemocą są dzieci oraz osoby poniżej 18-tego roku życia. W tym wypadku istnieje obowiązek zawiadomienia o przestępstwie odpowiednich instytucji wymiaru sprawiedliwości, co reguluje kodeks postępowania karnego (art. 304), kodeks postępowania cywilnego (art. 572) oraz Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z 29 lipca 2005 r. (art. 12). Osoby niepełnoletnie mogą szukać pomocy pod BEZPŁATNYM ogólnopolskim telefonem zaufania dla dzieci i młodzieży:
116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
Telefon obsługiwany jest przez wykwalifikowanych psychologów i pedagogów, którzy nieletnim ofiarom przemocy udzielają profesjonalnej pomocy.
Jednocześnie przypominamy, że wszystkie ofiary przestępstw mogą dzwonić alarmowo pod nr 997.
